Śmierć i dziewczyna/ Death and the Maiden

 Postanowiłam przerwać mój balonowy flow(na chwilę) i przedstawić Wam tegoroczną laureatkę Paszportu Polityki w kategorii "Sztuki wizualne"- Anetę Grzeszykowską.
 "Za oryginalne, głębokie i poruszające podejście do egzystencjalnych problemów śmierci, przemijania, kobiecości i pożądania zaprezentowane na wystawie "Śmierć i dziewczyna" w Narodowej Galerii Sztuki Zachęta"(źródło)
 Sama wystawa miała miejsce od 13.04 do 02.06- jej osią były trzy filmy artystki- Black(2007)- przedstawiający absolutną czeluść. Bezbrzeżną czerń,z której pojawiają się (w której znikają) nagie fragmenty kobiecego ciała:

http://www.raster.art.pl/galeria/artysci/grzeszykowska/prace.htm

 "Ból głowy"(2008)- pantomima w rytm muzyki Krzysztofa Pendereckiego. W pierwszej scenie filmu- w ustach artystki wybucha laska dynamitu... później rozerwane na kawałki ciało dąży do rekonstrukcji...

http://news.o.pl/2013/04/10/aneta-grzeszykowska-smierc-i-dziewczyna-zacheta-narodowa-galeria-sztuki-warszawa/

 Same kadry z filmu, w żaden sposób nie oddają niesamowitego wrażenia, które robi, więc gorąco Was zachęcam do obejrzenia całości- np. tu.
  I "Bolimorfia"(2010)- gdzie zmultiplikowane ciało artystki tworzy nowy organizm.

   Czwarty film wystawy "At Land"(2011)- wprowadza postać awangardowej artystki , tworzącej w latach 40' Mai Daren. Grzeszykowska udźwiękowiła film Daren z 44'roku.

http://culture.pl/en/gallery/aneta-grzeszykowska-death-and-the-maiden-gallery

 Uzupełnieniem wystawy jest cykl czarno-białych fotografii Negative Book, zrealizowany specjalnie do Zachęty.

http://www.zacheta.art.pl/article/view/1287/aneta-grzeszykowska-smierc-i-dziewczyna

  Aneta Grzeszykowska była nominowana do Paszportu Polityki już w 2006 roku. Z Jej wcześniejszych prac warto wymienić "Album"- gdzie artystka usunęła się z rodzinnych fotografii przy pomocy Photoshopa- tworząc niezwykłą, odwróconą autobiografię.

http://raster.art.pl/galeria/artysci/grzeszykowska/prace.htm

 Kolejne studium ludzkiej tożsamości- albo raczej jej braku- to cykl fotografii portretowych, przedstawiających twarze "złożone" z różnych fotografii.

 I mój ulubiony projekt Untitled Films Stills- seria 70-ciu fotografii- stanowiących kolorowy, warszawski remake prac Cindy Sherman- amerykańskiej artystki z lat 70'. Sherman robiła autoportrety, w których wciela się w stereotypowe role kobiece, zbudowane przez hollywodzkie filmy lat 50' i 60'... Praca Grzeszykowskiej pokazuje, że ten obraz kobiety w męskich oczach jest w sumie wciąż żywy i aktualny;)

http://blog.ocad.ca/wordpress/gart1b42-fw2011-01/files/2012/02/tumblr_ku8qnzswwy1qzs4y4.jpg

https://plus.google.com/photos/117758736877963835690/albums/5070376236306667185?banner=pwa

 Tyle ode mnie na dziś:) Wspomnę jeszcze pozostałych nominowanych w kategorii- Izę Tarasewicz i Olafa Brzeskiego- jak starczy czasu- to spróbuję Ich przybliżyć- choć ostatnio mam bardzo napięty harmonogram;) Więc w najbliższych dniach spodziewajcie się jeszcze więcej balonów! Już napisane grzecznie czekają na publikację^^